Van Namitete naar Nambuma is 56 km, teminste als je telkens de juiste weg en de juiste afslag weet te vinden. Welke weg ook: geen meter asfalt, alleen maar aarde, zand, altijd met kuilen, in de regentijd veel modder en in de droge tijd: stof en stof.

Begin oktober 2011 brachten Willem en ik een eerste, verkennend bezoek. Willem heeft daar in vroegere jaren in de parochie gewerkt. We werden hartelijk ontvangen door de sister in charge, sister Modesta van de Theresian sisters.

Nambuma is een goed functionerend health centre. Ze doen gemiddeld 100 bevallingen per maand. Dat is heel wat. Waar we meteen al tegenaan liepen was de verlichting in de verloskamer. Die ging om 11 uur savonds al uit. Nambuma heeft geen aansluiting op het electriciteits net. Ze moeten met zonnepanelen en accu’s voor hun eigen licht zorgen. Zo’n systeem heeft onderhoud nodig en geld om af en toe een accu te vervangen. We hebben een aantal nieuwe accu’s geplaatst en een heel aantal super moderne, zeer energie zuinige12 volts LED lampen. Inmiddels hebben ze licht in de verloskamer tot de zon weer opkomt. Al meer dan 2 jaar deed een 12 volts koelkast het niet. Een paar nieuwe accu’s en een combinatie van 3 zonnepanelen geeft het ziekenhuis nu een betrouwbare en zeer nuttige koelkast. De autoclaaf, een eenvoudige stoom sterilisator ketel, heeft inmiddels een Envirofit houtkacheltje als hittebron gekregen. Dat werkt geweldig. De ketel zelf wordt nog door ons stoom dicht gemaakt. Nambuma health centre krijgt steun en hulp van ons. Het kost allemaal niet zoveel, het is de samenwerking en het doen. De Theresian sisters kunne zo met meer plezier hun werk doen. We hebben sister Modesta de weg naar Cordaid gewezen voor de aanvraag voor bouwsubsidie voor een nieuw gebouw voor preventieve activiteiten zoals prenataal onderzoek en under five clinic, zeg maar consultatie bureau voor de kinderen. Later zullen we daar een verslag van maken, eerst moet Cordaid nog over de brug komen met de centen.

September 2012, Jacob van Wijk.